ช่วงที่ความเรียกร้องอยากแรงงานของเมืองไทยเปลี่ยนไปแล้ว เพราะฉะนั้นบรรดาคนที่ยังคงติดยึดในความนึกคิด ในเรื่องจริง รวมทั้งภาวะเดิมๆก็เลยส่งผลให้เกิดข้อผิดพลาดแล้วก็เสียหายขึ้นแก่ระบบเศรษฐกิจของประเทศอย่างน่าอนาถ
เมืองไทยมีพื้นฐานเป็นประเทศเกษตรกรรม แต่ว่าเมืองไทยก็ได้ปรับปรุงภาคอุตสาหกรรมมาก่อนคนใดกันแน่ในภูมิภาคนี้ รวมทั้งภาคอุตสาหกรรมของเมืองไทยก็ยังคงยืนอยู่แถวหน้าสุดของประเทศอาเซียน
ในการพัฒนาภาคอุตสาหกรรมของประเทศตลอดเวลากว่าครึ่งศตวรรษก่อนหน้าที่ผ่านมานั้นจำต้องอาศัยสิ่งสำคัญอย่างหนึ่งก็คือแรงงาน ซึ่งในระยะเริ่มต้นก็อาศัยแรงงานในประเทศเป็นหลัก โดยเป็นแรงงานที่เคลื่อนย้ายมาจากภาคเกษตรไปสู่ภาคอุตสาหกรรม
พอการพัฒนาเศรษฐกิจแล้วก็สังคมของประเทศปรับปรุงไป บรรดาแรงงานภาคเกษตรที่ไปสู่แรงงานภาคอุตสาหกรรมก็ได้ยกฐานะและก็ฐานะของแรงงานให้สูงมากขึ้น แปลงเป็นแรงงานที่มีประสบการณ์ มีวิธีการ แล้วก็มีความเจริญก้าวหน้าในภาคอุตสาหกรรม จนถึงเป็นที่เรียกร้องของประเทศที่ปรับปรุงแล้ว
ด้วยเหตุนี้ก็เลยมีการเปลี่ยนครั้งใหญ่ขึ้นในภาคแรงงานของเมืองไทย เป็นแรงงานของเมืองไทยได้ย้ายที่ไปยังต่างประเทศ รวมทั้งสร้างรายได้นำเข้าประเทศปีละเยอะมากๆ แรงงานไทยได้โยกย้ายไปปฏิบัติงานในภาคอุตสาหกรรม ภาคเทคโนโลยี ภาคบริการทั่วทั้งโลก
สำหรับภาคบริการนั้น แรงงานไทยเลื่องลือว่าเป็นแรงงานที่ปฏิบัติภารกิจบริกรที่เหมาะสมที่สุดของโลก กระทั่งปัจจุบันก็ปรากฏข่าวสารว่าพ่อครัวไทยได้สร้างชื่อสุดยอด โดยการได้รับชักชวนไปทำกับข้าวให้กับอดีตกาลผู้นำโอบาม่า
ขณะที่แรงงานไทยเดินทางออกไปดำเนินงานในต่างถิ่นเพิ่มขึ้นเรื่อยๆเท่าไร ในประเทศก็ขาดแรงงานมากขึ้นเรื่อยๆแค่นั้น และก็ย่อมยั่วยวนใจเอาแรงงานจากภาคเกษตรไปสู่ภาคอื่นอย่างไม่หยุดยั้ง ส่งผลให้ทุ่งข้าวป่าไร่เวิ้งว้างว่างเปล่า จนกระทั่งขั้นที่ในบ้านนอกไทยมีแต่ว่าคนสูงอายุแล้วก็เด็ก
หนักเข้างานการบางชนิดชาวไทยก็ไม่ทำ ก็เลยนำไปสู่การขาดแคลุกลี้ลุกลนแรงงานมากขึ้นจำพวกแล้วชนิดเล่า และก็จำนวนของแรงงานที่ขาดก็มากยิ่งขึ้นแต่ละวัน
เมื่อสิ่งที่จำเป็นแรงงานมากขึ้นอย่างไม่หยุดยั้งแบบนี้ ก็นำมาซึ่งความเคลื่อนไหวในภาคแรงงานไทยครั้งใหญ่อีกรอบหนึ่ง มันก็คือคนประเทศไทยไม่กระทำการงานที่ใช้แรงงานโดยธรรมดา แล้วก็จำเป็นจะต้องโน้มน้าวเอาแรงงานต่างชาติเข้ามาตอบแทน แล้วก็นำเข้ามาไม่น้อยเลยทีเดียวขึ้นอย่างไม่หยุดยั้ง
ก่อเรื่องสารพันติดตามมา ถึงกระนั้นสิ่งที่จำเป็นก็เรียกร้องอยากสำหรับเพื่อการได้มาซึ่งแรงงานต่างประเทศ แล้วก็ส่วนใหญ่ก็เป็นแรงงานจากลาว เขมร เมียนมาร์ เวียดนามและก็บังคลาเทศ รวมถึงประเทศปากีสถานนิดหน่อยด้วย
การปรับแก้เปลี่ยนระเบียบต่างๆเพื่อควบคุมควบคุมดูแลแรงงานต่างชาติได้มากขึ้นเรื่อยๆเป็นลำดับ ถึงแม้ว่ายอดปริมาณแรงงานต่างชาติก็แปลงเป็นจุดเด่นในการพัฒนาเศรษฐกิจของประเทศ เหตุนี้ก็เลยทำให้บางช่วงเวลามีแรงงานต่างประเทศในประเทศแทบสิบล้านคน
แต่ว่าการพัฒนาได้แผ่กว้างไปทั่วภูมิภาคอาเซียน เวียดนาม ลาว เขมร รวมทั้งเมียนมาร์ ได้ไปสู่สมัยการพัฒนาด้านเศรษฐกิจ แล้วก็มีความสำคัญแรงงานเยอะขึ้นเรื่อยๆ
แรงงานที่ประเทศกลุ่มนี้อยากสูงที่สุดก็คือแรงงานชาติเดียวกันที่มีประสบการณ์การทำงานแล้วในประเทศไทย ด้วยเหตุนั้นแรงงานต่างประเทศในประเทศไทยก็เลยกลายเป็นจุดมุ่งหมายสำหรับการถูกดึงกลับประเทศอย่างครึกโครมและก็กว้างใหญ่ ทำให้ช่วงที่ตลาดแรงงานต่างประเทศที่เคยเป็นของผู้ประกอบธุรกิจไทยกลายเป็นของผู้นำเข้าส่งออกแรงงานต่างชาติ
ประเทศพม่าได้ประกาศตั้งเขตเศรษฐกิจพิเศษ 19 ที่ ลาว 21 ที่ เขมรทั่วราชอาณาจักร รวมทั้งเวียดนามอีกหลายสิบที่ การพัฒนาพวกนั้นได้ยั่วยวนใจแรงงานออกมาจากเมืองไทยอย่างน่าตกใจ ในวันนี้แรงงานจากเวียดนามรวมทั้งลาวหาได้ยากเหลือเกินแล้ว
แรงงานจากเมียนมาร์รวมทั้งเขมรก็ลดปริมาณลงอย่างน่าตกใจ จนถึงเป็นที่คาดหมายว่าอีกไม่นานก็จะมีการขาดแรงงานประเทศพม่าแล้วก็เขมรตามมา และก็โน่นหมายคือลักษณะเด่นสำหรับในการแข่งของเมืองไทยก็จะหมดสิ้นไปด้วย
ภายใต้สภาพการณ์แบบนี้ การกำหนดหลักการที่ถูกต่อแรงงานต่างประเทศก็เลยมีความสำคัญอย่างมาก และก็เรียกร้องอยากให้มีการกำหนดนโยบายแล้วก็แนวทางดำเนินการเพื่อมีแรงงานอย่างพอเพียงในการพัฒนาประเทศ โดยเฉพาะอย่างยิ่งพื้นฐานต้องไม่เสียหายจากการที่ขาดแรงงาน
นี่เป็นสภาพการณ์ใหม่ของแรงงานของเมืองไทย ซึ่งจำเป็นที่จะต้องทำความเข้าใจด้วยกันในสถานการณ์ปัจจุบันนี้